2.07.2010

After Valentine

Beter laat dan nooit xD



Valentijnsdag, de dag waarop geliefden elkaar extra aandacht (en liefde?) geven..


Ik vind het nogal een commerciele zaak allemaal, opzich niks mis mee als je er geld aan kan verdienen dat is heel leuk.. maar al die hartjes, bonbons met roze kleur en teddyberen kan ik het komende jaar niet meer zien..


Oh en die valentijnskaarten van tegenwoordig.. die zijn ENORM; een meter bij een meter ofzo, zielig voor de postbode, het past nooit door de brievenbus en je moet wel een heel verhaal hebben om zo'n kaart vol te schrijven, want je kan iemand niet zo'n kaart aan iemand geven en dan alleen je naam er op schrijven!


Waar je ook loopt word je aangevallen door rood en roze schattigheid. Je ziet mensen lopen met extreme grijnzen op het gezicht en je wéét die doen iets aan valentijn..
Dat vind ik dan best wel weer schattig, hoewel ik niet snap waaarom dat maar 1 dag per jaar kan zijn.. waarom doe je niet altijd leuk en lief tegen de persoon (of personen voor de poly amoristen onder ons) waar van je houdt?

Maar goed er zijn misschien mensen die hun liefde niet goed kunnen uiten en valentijnsdag daar dé ideale oplossing voor vinden.. respect! for trying!


Vroeger op de middelbare school kon je dan anoniem een roos sturen naar iemand en iedereen hoopte dat ie geen roos zou krijgen! Maar altijd was er wel iemand de sjaak en die liep dan de rest van de dag met 10 rozen rond te sjouwen..
Die persoon liep dan tot de pauze rond met een rood hoofd en probeerde vervolgens die rozen in zijn of haar kluisje te proppen, wat natuurlijk nooit paste aangezien wij kabouterkluisjes hadden, waar misschien nét je gymkleding en een boek paste..

Stel je voor hoe lullig dat is als je het onderste kluisje had.. moet je op de grond gaan liggen om ze er in te doen, na 5 minuten proberen te herorganiseren kwam de persoon in kwestie erachter dat het echt niet ging passen en liep dan vervolgens nog de hele dag rond met die rozen..


Ook waren er natuurlijk altijd mensen die jaloers waren op degene met de rozen, omdat ze zelf geen roos hadden gekregen.. die liepen dan de hele dag en de dag erna rond met een chagerijnig gezicht.. Erg leuk..


Maar goed het anonieme dus;

'In de Verenigde Staten is men, uit commercieel oogpunt,
begonnen met het verleggen van de nadruk van anonieme liefde
naar liefde.'



Zelf snap ik niet zo goed hoe het anonieme deel meer geld op zou
kunnen leveren..
Je krijgt een anonieme liefdesverklaring en besluit om vervolgens iedereen die je
kent een anonieme liefdesverklaring terug te sturen?
Ik snap dat dát het commerciele zou helpen, maar wie doet dat?!

Aan de ene kant begrijp ik best dat je je niet gelijk bekend zou willen maken aan
de liefde van je leven..
Maar aan de andere kant laat je de liefde van je leven wel wachten op een antwoord;
die houdt er slapeloze nachten aan over, hartkloppingen, enorme nervositeit,
angstaanvallen en lichte vormen van Tourette Syndrome,

Of niet natuurlijk..
Zelf had ik het geluk dat ik alleen erg nieuwsgierig was en niet al die narigheid begon
te ontwikkelen;)

Ik hoop dat ik er op een dag nog achterkom wie mij een anonieme valentijnsmail
via een een site heeft gestuurd.. maar ik denk het niet xD



Uit principe was ik altijd tegen valentijn.. en misschien nog steeds een heel klein
beetje..




But I'm a sucker for love...







xEline



Geen opmerkingen:

Powered By Blogger